Διανύουμε μια μεταβατική περίοδο μεγάλων αλλαγών και προσαρμογών, σε Δύση και Ανατολή. Η Ευρώπη δίνει μάχη για να κρατήσει τον ενοποιητικό της προσανατολισμό και το έτος που διανύουμε θα είναι ένα σημαντικό πολιτικό ορόσημο λόγων των εκλογών κυρίως στη Γαλλία και στη Γερμανία. Μέσα σ αυτό το πλαίσιο η Ελλάδα συνεχίζει να βρίσκεται σε οικονομική και πολιτισμική κρίση.
Από το 2010 και μετά, στο σύνολο του πολιτικού φάσματος, κυριάρχησαν οι δυνάμεις του λαϊκισμού και του ανορθολογισμού. Αποκορύφωμα είναι η κυβέρνηση της «πρώτης φορά Αριστεράς», που όχι μόνο ήταν αντίθετη στις απαιτούμενες διαρθρωτικές αλλαγές, αλλά έβαλε σε περιπέτεια εθνικής διακινδύνευσης τη χώρα, με ανυπολόγιστο οικονομικό, πολιτικό και κοινωνικό κόστος.
Σήμερα η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ συνεχίζει ν’ «αυταπατάται», να ψεύδεται, προσθέτειβάρη στην κοινωνία και αδιέξοδα στη χώρα ενώ δεν προτείνει καμία θετική αλλαγή. Το μόνο στο οποίο εμφανίζει μια σταθερή προσήλωση είναι η παραμονή της στην εξουσία ροκανίζοντας τον πολιτικό χρόνο. Η στρατηγική συμμαχία της «πρώτης φορά Αριστεράς» με τους ακραίους δεξιούς μόνο τυχαία δεν είναι. Τους ενώνουν ο λαϊκισμός, οι ακραίες και ουτοπικές αντιλήψεις τους αλλά κυρίως η προσήλωσή τους για την παραμονή στην εξουσία. Χωρίς αρχές, αξίες και πολιτικό ήθος αλλά τυχοδιωκτικά. Παρουσιάζουν ακόμη τους εαυτούς τους ως το νέο και άφθαρτο ενώ στην πραγματικότητα είναι η χειρότερη εκδοχή ενός παλαιοκομματικού συστήματος που φέρει τεράστιες ευθύνες για τη κρίση της χώρας.
Ο δημοκρατικός και φιλοευρωπαϊκός χώρος οφείλει να αποτελέσει μια απάντηση σ’ αυτό το πολιτικό αδιέξοδο, οφείλει να δώσει την ιδεολογική και πολιτική μάχη απέναντι σ’ αυτές τις νοοτροπίες και να εκπονήσει ένα σχέδιο για την επόμενη μέρα. Να προτείνει προοδευτικές λύσεις και να στηρίξει βασικές πολιτικές προτεραιότητες με συγκεκριμένες, εφικτές και δίκαιες προτάσεις. Να μιλήσει για πολιτικές λύσεις που είναι αναγκαίες χωρίς ψεύτικες υποσχέσεις, χωρίς ανεδαφικές και λαϊκίστικες ρητορείες.
Ωστόσο ο δημοκρατικός και φιλοευρωπαϊκός χώρος έχει κατακερματιστεί. Οι όποιες προσπάθειες έγιναν για την ενοποίηση του και τον κοινό βηματισμό του δυστυχώς δεν απέδωσαν καρπούς.
Η «Ώρα Αποφάσεων», προέκυψε μέσα από την αδυναμία του πολιτικού συστήματος να δώσει λύση. Θέτει εκ νέου στον πολιτικό διάλογο το αίτημα του προοδευτικού κόσμου για νέο και ενιαίο φορέα. Αυτή είναι η πολιτική της αφετηρία και παραμένει και ο μεγάλος της στόχος. Επιμένει επιτακτικά στο αίτημα για καθολική σύμπραξη του προοδευτικού χώρου. Πως όμως; Μέσα από ένα νέο στίγμα και μια σύγχρονη πολιτική ατζέντα και μέσα από μια κυρίαρχη αντίθεση μεταξύ προοδευτικού και συντηρητικού.
Δυστυχώς η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, αρνείται συστηματικά να ακούσει το διαρκές αίτημα για τη δημιουργία του νέου και ενιαίου φορέα, που θέτει η μεγάλη πλειοψηφία της κοινωνικής βάσης του προοδευτικού χώρου. Απορρίπτει την πρόταση πολλών, ακόμη και εντός ΠΑΣΟΚ ευρισκομένων, για την εκλογή της ηγεσίας του χώρου από τη βάση και ένα συνέδριο για την ίδρυση και οργάνωση του νέου φορέα. Σαν να μην επιθυμεί να συμβάλλει στην αναγέννηση της μεγάλης προοδευτικής παράταξης σαν να μην την ενδιαφέρει η δημιουργία μέσα από συλλογικές και συμμετοχικές διαδικασίες ενός νέου, μεγάλου, ενωμένου κομματικού οργανισμού, με βάση ένα καινούργιο ριζοσπαστικό και προοδευτικό πρόγραμμα για τη χώρα.
Σήμερα όμως περισσότερο από ποτέ άλλοτε υπάρχει επιτακτική ανάγκη για ένα χώρο συνεύρεσης και επεξεργασιών πολιτικών προτάσεων που μπορούν να γίνουν πράξη. Ενός χώρου στον οποίο μπορούν να συναντηθούν προτάσεις και σκέψεις ανθρώπων που προτάσσουν κυρίως το συμφέρον της κοινωνίας. Άνθρωποι που μοιραζόμαστε κοινές απόψεις για την εξέλιξη της χώρας, πρέπει να αποκτήσουμε μια κοινή πλατφόρμα επικοινωνίας και δοκιμασίας των ιδεών μας.
Χωρίς να μηδενίζουμε τα πάντα, χωρίς να θεωρούμε ότι η πρόοδος θα προκύψει εξ αρχής, από παρθενογένεση, οφείλουμε να επιδιώξουμε συνειδητά τη σύνθεση των θέσεων των απόψεων που κινούνται σε προοδευτική κατεύθυνση, στοχεύοντας στην επεξεργασία και προβολή ρεαλιστικών πρακτικών και εφαρμόσιμων θέσεων.
Στα πλαίσια αυτά η Εθνική Συντονιστική Επιτροπή της «Ώρα Αποφάσεων» στην οποία συμμετέχω ως μέλος πραγματοποιεί την 1η της συνεδρίαση στην Αθήνα στις 29/04/2024 με σκοπό την έγκριση της ιδρυτικής της διακήρυξης, τον καθορισμό του προγραμματικού της λόγου και του οργανωτικού της πλαισίου.