Ο προοδευτικός χώρος δεν ψάχνει για τον Έλληνα Μακρόν, αλλά για την επανάληψη του εγχειρήματος Μακρόν. Τα αποτελέσματα των Γαλλικών εκλογών, στις οποίες ένας πολιτικός, που πέρασε μεν από το Σοσιαλιστικό Κόμμα, αλλά αποχώρησε διαφωνώντας με την οικονομική πολιτική του προέδρου Ολλάντ, άρχισε ως τελευταίος στις προτιμήσεις των πολιτών, αλλά τελικά σάρωσε τους υποψηφίους των παραδοσιακών κομμάτων (Σοσιαλιστικό, Ρεπουμπλικανικό, Εθνικό Μέτωπο και Αριστερά). Και μάλιστα σάρωσε με 66,5%, χωρίς να έχει έναν έμπειρο κομματικό μηχανισμό να οργανώνει την προεκλογική εκστρατεία του.
Ερχόμενος τώρα στα καθ’ ημάς, όλοι έχουμε συνειδητοποιήσει ότι ο κυβερνών ΣΥΡΙΖΑ έχει απαξιωθεί, συρρικνώνεται καθημερινά και θα βρεθεί στην αντιπολίτευση μετά τις επόμενες εκλογές. Συγχρόνως, η ΝΔ προσπαθεί να εκσυγχρονισθεί, αλλά μένει σε ποσοστά της τάξης των 28% – 30%, το ΠΟΤΑΜΙ έχει χάσει τη δυναμική του και ολοκληρώνει τον κύκλο του, ενώ η Δημοκρατική Συμπαράταξη (ΠΑΣΟΚ +) δεν τόλμησε το αυτονόητο, κυριάρχησε ο κομματικός μηχανισμός υπό μία εντελώς ανεπαρκή για την περίσταση ηγεσία, απαξιώνεται καθημερινά και την εγκαταλείπουν πλέον εκείνοι, που δεν αρκούνται σε ένα μικρό «ΚΚΕ του Κέντρου».
